خانمها، آقایان
دوستان، رفقا!
از گردهماییتان بسیار خوشحال هستم و با جستجوهایتان برای دستیابی به روشنائیهای آینده و یگانگی همدلم. بر حسب تصادف، نوبت چند روز بستری شدنم در بیمارستان، همزمان شده است با روزهای کنگره! نتوانستم نوبت بیمارستان را پس و پیش کنم، دلم میخواست در کنار شما میبودم، متأسفم که امکان آن را نیافتهام. خواهش می کنم مرا درکنار خود بدانید!
این کنگره محصول تحولی است که از سیاهکل تا به امروز، یعنی طی یک تاریخ 50 ساله مبارزه و بازاندیشیهای نقادانه، هریک از ما به ترتیبی در آن مشارکت داشته و از سر گذراندهایم. من – همچون شماری از رفقا - این تحول را در مفهوم سوسیال دموکراسی بمثابه یک مکتب نظری و سیاسی فهم کردهام و پیش نویس اسناد این کنگره، همین تحول را در مفهوم سوسیالیسم دموکراتیک باز ندیشیده و با نظرداشت سوابق نظری و سیاسی آن، تبیینی از آن بدست داده است. آنجور که من می فهمم؛ سوسیال دموکراسی تمرکزش روی مسیر دست یافتن به سوسیالیسم در فرآمد رشد و تکامل سوسیال دموکراتیک جامعه است؛ یعنی برای دموکراسی و دموکراسی بیشتر و ایجاد ارزشهای سوسیالیستی و نهادینه کردن آن در جامعه مبارزه می کند.
اما سوسیالیسم دموکراتیک روی خود سوسیالیسم و ساختمان آن متمرکز است و در باره مسیر دستیابی، اینکه از راهی سوای دموکراسی و فرایند رشد و تکامل سوسیال دموکراتیک جامعه نمیتوان به سوسیالیسم رسید، اگر نگویم ساکت است میتوانم بگویم دستخوش تردید، ابهام، سردرگمی و چه بسا ناباوری است. این تفاوت؛ اصولی و بسیار با اهمیت است اما علیرغم این حقیقت، هر دو مفهوم دارای یک اساس مشترک هستند و آن آرمان سوسیالیسم، ارزشها و هدف سوسیالیستی است. نکته با اهمیت دیگر این است که در تمام منشورهای منتشره، ضرورت عبور ایران از استبداد دینی و حکومت اسلامی با هدف جایگزین کردن آن با دموکراسی سکولار مبتنی بر اصول اعلامیه حقوق بشر؛ تصریح و تأکید شده است. پس اگر کمالخواه و مطلقگرا نگاه نکنیم و اندکی از تمامیتخواهی فاصله بگیریم، میتوان دید که برای امر سترگ کنگره که تعیین حدود هویت بخش ارزشی و سیاسی، جهت تشکیل یک سازمان چپ متحد برای دموکراسی و عدالت است، همه اسباب ضرور و مصالح لازم فراهم است. اسباب و مصالحی که بیان شفاف و با صراحت آن در اسناد نهائی مصوب کنگره، دستیابی سازمان نوبنیاد به یک اراده واحد سیاسی و اجتماعی اثربخش و دگرگونساز آیندهخواه را ممکن و میسر میکند. من امیدوار هستم و آرزو میکنم که شرکت کنندگان کنگره در پرتو منش دموکراتیک و آگاهی آیندهخواه خود، بر زمینه وقوف به نکات یاد شده، صفوف خود را همچنان متحد نگهداشته و با یگانگی فشردهتری کنگره را با موفقیت به پایان برسانند.
اجازه میخواهم سخنم را با این یادآوری به پایان آورم که ویژگی تعیینکننده جنبش فدائی و از عوامل اصلی الهام بخش مبارزه و نو اندیشیهای نقادانه فدائیان خلق، آرمان سوسیالیسم و خصیصهی مردمخواهی و میهندوستیشان بوده است. ما در آرمان و خصیصه مردمخواهی و میهندوستی خود محق هستیم! محق هستیم زیرا انسان را مختار و آزاد و صاحب حق انتخاب میشناسد. ما در آرمان و آرمانخواهی خود محق هستیم؛ زیرا دوست داشتن انسان و بهتر و انسانیتر خواستن زندگی، مطالبه اصلی آن است. از اینجاست که ما دموکراسی و عدالت را برای همگان میخواهیم، در میهنی که رنگین کمان ملیتها، اقوام، زبان ها، فرهنگها، ادیان و شکلهای متفاوت و متکثر زندگی است. ما خواهان صلح و برادری، دموکراسی و عدالت برای ملل سراسر جهان هستیم، و برای همبستگی دموکراتیک ترقیخواهانه، در مقیاس ایران و جهان پیکار میکنیم.
برای شما توفیق و شادمانی بزرگ آرزو میکنم
با رفاقت همیشگی؛
جمشید طاهری پور
17 اسفند 1396- 8 مارس 2018
افزودن دیدگاه جدید