رفقا، دوستان و اعضای محترم کنگره!
برگزاری نخستین کنگره حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، حزبی که بخشی از فعالین «چپ» ایران را نمایندگی میکند را به شما اعضای محترم شرکت کننده در کنگره، دوستان و رفقای گرامی شادباش میگوییم و برای کنگرهی پیش روی شما آرزوی موفقیت داریم. بیشک علیرغم تمامی دغدغهها و نگرانیهای جدی ما نسبت به راهبردها، سیاستها و برنامههای حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، اقدامات شما را در شکلدهی سازمانی به بخشی از «چپهای دمکرات و سوسیالیستی» ایران بعد از سالها تشتت و جدائی، مثبت ارزیابی میکنیم. به خصوص اینکه حزب شما عموماً از جمع فدائیانی شکل گرفته است که در سالهایی نه چندان دور، به اتفاق آنها در چارچوب سازمانی واحد مبارزه میکردیم.
رفقا، دوستان و اعضای محترم کنگره!
به استناد سند سیاسی، شعارهای راهبردی و اساسنامه ارائه شده به کنگره، حزب چپ ایران (فدائیان خلق) را میتوان در کلیت خود در ردیف جریانات سیاسی «سوسیال دمکراسی» تعریف نمود. هر چند که صراحتاً به این موضوع اشارهای ننموده باشد. علیرغم عدم گرایش ما به عنوان «جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت (داخل کشور)» به «سوسیال دمکراسی» و رویکردهای نظری و برنامهای آن، بخوبی واقفیم که چنین رویکردی به عنوان گرایشی عینی در حرکتهای اجتماعی و مبارزات سیاسی کشورمان وجود دارد. به همین دلیل از اینکه پس از سالها حزبی در کلیت خود با چنین گرایشی در درون خانواده چپ به مفهوم عام آن، شکل میگیرد و میتواند مخاطبان خاص خود را متشکل سازد، آن را به عنوان یک ظرفیت سیاسی و سازمانی قابل توجه در جنبش اجتماعی و مبارزات سیاسی و دمکراسیخواهی کشورمان ارزیابی میکنیم و شما را از دوستان و رفقای نزدیک خود در درون نیروهای چپ و در جبهه دمکراتیک کشورمان میدانیم.
رفقا، دوستان و اعضای محترم کنگره!
هر جریان مدعی چپ تنها در صورت دفاع شفاف و صریح از پایگاه اجتماعی زحمتکشان و از منافع طبقۀ کارگر میتواند در سپهر سیاسی ایران استبدادزده ایفای نقش نماید. طفره رفتن از این موضوع و پنهان شدن پشت عبارتهای کلی، تنها اعتبار و منزلت چپ را خدشهدار میسازد و آن را به حاشیه میراند. هیچ حزب و دولتی نه فرا طبقاتی است و نه غیر ایدئولوژیک، و با علم بر اینکه تاریخ نظام سرمایهداری تاریخ مبارزۀ طبقاتی است، لازم است حزب چپ ایران (فدائیان خلق) نیز جایگاه خود را در این مبارزۀ تعریف نموده و مشخص نماید که جانبدار کدام طبقه اجتماعی است. تقبیح ایدئولوژی و رد حزب و دولت ایدئولوژیک به استناد نمونههای مصداقی بدون ارائه تعریف علمی از ایدئولوژی، افتادن در دام نئولیبرالیسم است. مدافعان چنین ادعایی باید مشخص سازند که آیا حزب و دولت مد نظر آنها نبایستی دارای مجموعه باورهایی در خصوص مسائل و موضوعات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، حقوقی، اخلاقی و فلسفی باشد؟ مجموعه باورهایی که در راستای همدیگر بوده و یکدیگر را حمایت میکنند. اگر حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بر این اعتقاد است که «سیاستهای دولت آمریکا و متحدان آن، خاورمیانه را به آشوب کشانده» و به تبع آن «سیاستهای امپریالیستی و سلطهگرانهی آمریکا را محکوم میکند» نبایستی در حمایت از مبارزات ضد امپریالیستی خلقهای جهان تردید نماید و از به کاربردن واژه «امپریالیسم» شرمگین باشد.
رفقا، دوستان و اعضای محترم کنگره!
چپ در وهلۀ نخست با عدالتطلبی تعریف میشود، پس در شعارهای راهبردیش نمیتواند چنین رویکردی را نادیده بگیرد. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) نیز اگر میخواهد در بزنگاههای تاریخی و در برخورد با جمهوری اسلامی اسیر موضعگیریهای متزلزل نشود، باید در بیان اصلاحناپذیری جمهوری اسلامی صراحت داشته و بر ضرورت گذر از جمهوری اسلامی با تکیه بر جنبشهای کارگری و اجتماعی و با اجتناب از نفی انقلاب تأکید ورزد. متاسفانه اسناد ارائه شده به کنگرۀ حاضر نیز همچون مصوبات کنگره وحدت نتوانست صراحت و شفافیت لازم در خصوص موضوعات مورد اشاره را از خود بروز دهد. امیدواریم حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با رویکردی مسئولانه در راستای تحقق فردایی بهتر برای مردم ایران نقش خود را به عنوان یک جریان سیاسی دمکراسی خواه و عدالت طلب در تعمیق و شکلگیری سازمانی جنبشهای اجتماعی و مبارزات صنفی و سیاسی کارگران و زحمتکشان کشورمان ایفا نماید.
جمعی از هواداران سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت (داخل کشور)
جمعه ۲۱ تیرماه ۱٣۹٨
افزودن دیدگاه جدید